Stolt af mínum stelpum, og strákum líka - að sjálfsögðu!

Meðan ég sit heima í veikindum og kvarta, eru nemendur mínir að gera stóra hluti! Vá hvað ég er sátt við þessar stelpur.   Þori ég, get ég, vil ég .. og allt það! Ég má til með að hrósa líka þjálfurunum þeirra, þeim Hauki og Birki, en þeir tóku sjálfir þátt í Morfís fyrir skólans hönd í hittifyrra og stóðu sig stórkostlega. Haukur og Birkir reka einnig síðuna www.niskupukinn.is

Það er frábært þegar ungt fólk sýnir frumkvæði og dugnað.

Smá propaganda fyrir skólann: Í Hraðbraut er lögð mikil áhersla á kennslu í framkomu og tjáningu, en nemendur taka þar 6 einingar í tjáningu, eða tvö námskeið. Það þýðir lítið að læra og læra ef ekki er hægt að miðla því  aftur á þokkalegan hátt!

 

Konur skipuðu sigurliðið

Feðradagurinn fór fram hjá mér!

Sá á blogginu hennar Daggar Pálsdóttur að feðradagurinn var í gær. Það er víst í þriðja skiptið. Ég minnist þess ekki að hafa séð það á forsíðu Moggans eða Fréttablaðsins eða neinar auglýsingar frá blómasölum. Að vísu fer margt fram hjá mér þessa dagana.

Mér finnst alveg sjálfsagt að hér sé haldinn feðradagur jafnt og mæðradagur. Ég hefði nú hjálpað litla guttanum á heimilinu til að gleðja föður sinn, hefði ég bara fattað þetta! Annars eru þeir alltaf að gleðja hvorn annan.  

Þeir eru svolítið fyndnir feðgar, heita báðir Tryggvi og eiga báðir afmæli 28. nóvember. Sá stutti er farinn að verða pinku óþolinmóður að bíða eftir afmælinu og búinn að gefa fyrirmæli að við eigum að syngja fyrir hann um morguninn og koma með pakka! Um kvöldið verður hann hjá mömmu sinni, svo hátíðinni verður framhaldið hjá henni, eflaust eftir hans fyrirmælum.

Ekki gat ég glatt föður minn, eða hvað veit ég? Kannski er ég að gleðja hann með því sem ég er að gera. Maður veit auðvitað ekkert hvort að hann sé að  kíkja við hjá okkur hér í kreppunni og öllu því!  Það er alltaf ljúfsárt að hugsa til pabba. Tek undir orð Vigdísar Finnbogadóttur í Sjálfstæðu fólki í gær þar sem hún sagði að tíminn læknaði engin sár eftir missi, hann hjálpar manni aðeins að umbera þau, ... man ekki nákvæmlega orðalagið, en innihaldið var á þennan veg.

Alltaf vakna ég, ætla þó ekki að kvarta núna en bíta á jaxlinn og reyna að sofna aftur.

Eigum góðan mánudag.

 

Allt er í heiminum hverfult...hugsað upphátt á bloggi, úr einu í annað.

Ég hef oft þakkað mínum sæla, hver sá sem sá sæli er, fyrir að fá að lifa í landi þar sem ríkir friður og velsæld. Ég hef aldei upplifað styrjöld og aldrei langvarandi hungur. Samt hef ég einhvern innbyggðan ótta fyrir hvoru tveggja.

Þegar efnahagur brestur, þá fer ég að óttast að annað bresti. Ofbeldi, í öllum myndum, er eitthvað sem ég forðast eins og heitan eldinn. Nú er ég hrædd um að einhverjir ,,vondir kallar" hafi beitt ofbeldi. Vandamálið er, eins og fram hefur komið, að fólk greinir á um hverjir eru ,,vondu kallarnir" eða ofbeldismennirnir.

Það liggur við að það þurfi að fá leynilöggu í það að setja upp spjald (eins og í Taggart) og setja upp meinta ofbeldismenn. Spaugstofan gaf ýmsar hugmyndir í gær hverjir þar gætu verið á blaði/spjaldi. Held að við höfum þó að miklu leyti tekið þátt, eða verið meðvirk í sukkinu.

Það er margt sem ég myndi vilja að við hefðum öðruvísi. Ég efast t.d. stundum um að velferðin sé velferð. Þá er ég að tala um hvert við erum komin til dæmis frá því ég var krakki að leika mér í saltað brauð, sippó eða teygjó tvist á Grettisgötunni. Þar sem ein fjölskylda átti einn bíl, eitt sjónvarp o.s.frv. Að vísu er aðeins eitt sjónvarp á mínu heimili, en ég kom í þrítugsafmæli í daginn hjá manni sem á konu og þrjú börn,  þar sem sjónvarp var í öllum herbergjum + baði + eldhúsi.

Ég er líka að tala um ofgnótt af fötum, skóm, leikföngum barnanna, afþreyingu o.s.frv., Það gjörsamlega flæðir hér út úr geymslum og bílskúr af dóti sem ekki þarf lengur. Ofgnótt.

Það hlýtur að flokkast undir stjórnleysi, alveg frá toppi þjóðarlíkamans til táar, þegar að á svona næstum hverju heimili er til allt of mikið af, kannski ekki öllu, en af mörgu. Þetta kemur unga fólkinu (því sem er hagsýnt) vissulega til góða. Dóttir mín og tengdasonur eru búin að mublera upp íbúðina hjá sér fyrir u.þ.b. 100 þúsund krónur með hinum fínustu húsgögnum sem seld voru á Barnalandi, eða svona næstum gefin, því að þetta var ,,umfram" hjá einhverjum öðrum. Öðrum sem þurftu ,,nauðsynlega" að fá allt nýtt.

Við kaupum hús á fullu verði, rífum úr því allt innvolsið (ég hef tekið þátt í þessu) og setjum nýtt. Hvað er þetta eiginlega? Auðvitað höfum við tekið þátt í vitleysunni. Svona flest að einhverju leyti.

Á jólunum þegar dóttir mín varð tveggja ára, og við byrjuðum að opna pakkana opnaði hún pakka með dúkku fyrst. Hún varð svakalega hrifin að dúkkunni en hennar biðu a.m.k. 10 pakkar í viðbót. Við vildum að hún opnaði fleiri pakka, en hún bandaði þeim frá sér og sagði: ,,Nei, ég er búin að fá" og brosti himinlifandi. Hún að vísu hefur þennan nægjusama karakter enn í dag, sem ég öfunda hana af.

Víst hefur þjóðin farið í kaupæði, þó það séu undantekningar. Einhver hefur keypt alla flatskjána, hjólhýsin, kápur í Elm Design upp á 115 þúsund og boli í GK á 50 þúsund. Nú þurfa menn allt í einu brauðvél til að baka brauðið ???? .. Skil ekki. Brauð er vel bakanlegt án brauðvélar. Æ, það er margt sem ég ekki skil.

Ætla nú að reyna að sofna aftur, ég veit ekki hvort það er normal að finna svona mikið til eftir hálskirtlatökuna, en sársaukinn fer að mörkum hins óbærilega, svo mjög að aldrei fyrr hef ég eins mikið hugsað til Krists á krossinum og þjáningar hans. En mörk hins óbærilega ýta mér jafnframt til að hugsa um hvað skiptir máli. Núna er forgangsröðunin: Heilsa, friður, matur til að lifa af, þak yfir höfuðið, atvinna. (Og óska ég minni fjölskyldu og vinum og í raun allri heimsfjölskyldunni að sjálfsögðu þess sama).

Stundum hefur komið yfir mig þessi mikla löngun til að búa í sveit, nær náttúrunni og einfaldleikanum. Það hefur ágerst undanfarið, kannski er það bara ein af flóttaleiðunum, veit það ekki.

Friður.

Ekkert land hrunið hraðar

Krúttsaga .. algjört möst að hafa titil ... enn um flókið fjölskyldumynstur

Ég sá fyrir allnokkru síðan á svipnum á henni Evu, dóttur minni að hún var "bomm", en nú er það opinbert og ekki hægt að fela, þar sem maginn er farinn að stækka. Ísak Máni verður sem sagt stóri bróðir!

Þegar við vorum öll stödd hér saman, eitt fimmtudagskvöldið,  þá koma oft pabbi Tryggva, mamma mín og börnin hans og míns í mat, og jafnvel fleiri, fékk Máni (4 ára) leyfi til að tilkynna það, með miklu stolt,i að hann væri sko að verða stóri bróðir. Allir fögnuðu mikið og óskuðu honum til hamingju.

Allt í einu var mér litið til litla Tryggva (5 ára) sem stóð álengdar og horfði á og sagði við sjálfan sig með bland af pirrings og undrunarsvip; "En ég er stærri en Máni" .. Tryggvi yngri er eiginlega stjúpbróðir mömmu Mána, til að útskýra tengslin, þó að við notum það orð aldrei. Hann væri þá í raun stjúpmóðurbróðir litla barnsins. Alla veganna þá sá ég að hann vantaði athygli,  - og titil! Máni væri að verða stóri bróðir, og hann var sko stærri en Máni!

Ég tilkynnti yfir hópinn að Tryggvi væri að verða "stóri frændi" og varð hann mjög stoltur af, og stækkaði um helming við tilkynninguna. Hann er enn mjög stoltur af þessum verðandi titli, sem hann að sjálfsögðu er löngu kominn með gagnvart öðrum litlum börnum sem hafa fæðst í fjölskyldu hans, en þetta verður alveg "spes" stóri frændi í þessu tilfelli.   

Tilvonandi "stóri bróðir"  og  tilvonandi "stóri frændi" ... í fótboltabúningum sem amma/Jóga og pabbi/afi Tryggvi keyptu í Barcelona í fyrra.

Megrunarkúrinn sem virkar! ... að vísu "svolítið" kvalafullur, dagur 5

Jæja, nú bíð ég bara eftir að Vikan hafi samband við mig, um þennan frábæra megrunarkúr sem ég "ákvað" að fara á. Það þarf hreint ENGAN viljastyrk til að sleppa að borða. Það er einfaldlega SÁRT að borða, reyndar kvalarfullt líka þó maður borði ekki, svo valið er milli sársauka og matar! Brilljant!  Kúrinn heitir hálskirtlakúrinn - og ég "þjáist í hljóði" ..

Viðmót afgreiðslufólks getur m.a. haft áhrif á það í hvernig skapi ég kem heim úr vinnunni. Stundum fær maður glaðlegt og hlýlegt viðmót á kassa og það smitar, en stundum fær maður einhvern fýlupúka. Fólkið er eins misjafnt og það er margt.

Ég hef starfað m.a.

• Við garðyrkjustörf
• Í sjoppu að selja pylsur (oh, ég er svo hungruð)
• við vélritun og bókhald
• í kór (já fékk borgað fyrir að syngja - believe it or not)
• sem ritari
• í sölumennsku, föt, símar, legsteinar, matvara o.fl.
• við skúringar
• við almenn afgreiðslustörf
• sem kennari
• sem leiðbeinandi í kirkju
• við aðhlynningu aldraðra
• sem aðstoðarskólastjóri
• ....

Alltaf er ég sama manneskjan. Ég er ég, hvort sem ég er skúringarkona, afgreiðslumanneskja á kassa eða aðtoðarskólastjóri. Fólk má ekki missa sig í titlum og telja sig merkilegri eða ómerkilegri en náungann eftir í hvaða starfi eða ekki starfi það er. Vissulega þarf meiri menntun í sum störf, en hver er að segja að allar manneskjur hafi haft tækifæri á þeirri menntun?

Öll störf þarf að vinna. Við erum bara hlekkir í keðju, ef ekki er skúrað á alþingi þá geta ráðherrar ekki starfað þar. Þess vegna er skúringafólkið jafn mikilvægt og ráherrar.

Í Krónunni eru settir upp sjálfsagreiðslukassar, aldrei hef ég lagt í að fara á svoleiðis kassa. Ég hef þörf fyrir afgreiðslufólk á kassa! Spurning hvort það er þörf fyrir svona marga alþingismenn?

Afgreiðslufólk á kassa er mikilvægt.. Það getur t.d. haft áhrif á það í hvernig skapi ég kem heim úr vinnunni. Stundum fær maður glaðlegt og hlýlegt viðmót á kassa og það smitar, en stundum fær maður einhvern fýlupúka. Fólkið er eins misjafnt og það er margt.

Fólk er það sem það er, sama hvaða starf það vinnur eða ekki. Hvernig það sinnir sínu starfi og kemur fram er það sem skiptir máli, sama hvað starfið er.

Mín hefur talað.

Þingmenn eins og afgreiðslufólk á kassa

Kosningavaka sjónvarpsins o.fl. bein útsending..

Er að horfa á kosningavöku sjónvarpsins. Ágætt tilefni til beinnar útsendingar. Er búin að dópa mig vel upp fyrir kvöldið (draumstautar ) ..

Ég vona að Obama vinni kosningar, en er ógesslega hrædd um að McCain nái þessu á einhverju svindli.

Það er slatti af álitsgjöfum í sjónvarpinu. Tvær konur, ein ljóshærð í fallegum grænum jakka með gulum og hvítum blómum. Þarna er einn mjög mjór maður í ljósblárri skyrtu. Fréttamaður í smáköflóttri skyrtu, Karl minnir mig að hann heiti. (Missti af kynningunni). Nú á að bregða sér á Grand Hótel. Hleypt inn í hollum á Grand Hótel!

Kosningar ganga ekki hnökralaust

Ég er svöng!

Ég er svo sjálfsentrísk þessa dagana, að eitthvað sem heitir efnahagsástand eða kreppa kemst ekki að. Öll mín athygli fer í sjálfa mig og hálsinn, sem er by the way SVO aumur og ég er SVO hungruð í annað en jógúrt, ab mjólk, banana eða íspinna. Sé fyrir mér mat sem ég borða mjög sjaldan, vegna þess að ég veit að hann er svo óhollur:

Hamborgara og franskar .. yummi ..

 

Nóg um það. Þjófavarnarsystemið fór í gang áðan. Sonur Tryggva hafði farið úr húsi og sett kerfið á, án þess að vita að ég lægi kvalin við dauðans dyr (eða þannig) uppí rúmi. Um leið og ég hreyfði mig framúr fór allt að íla og ég þurfti að stöðva kerfið og hringja í Securitas.

Óska ykkur góðrar kvöldmáltíðar. Nú hugsa ég aðeins um að komast til heilsu á ný!

 

Frostpinnar, parkódín og voltaren .. og afmæli mömmu!

Var mætt 7:50 á fjórðu hæð Borgarspítalans í morgun. Átti að vera mætt 10 mín fyrr og dauðskammaðist mín fyrir að vera svona sein. Áttaði mig engan veginn á að umferðin væri orðin svona þétt svona snemma að morgni-aukinheldur að ég á heima á útjaðri byggðar!

Elskuleg hjúkka tók á móti mér, og rétti mér hvít föt sem merktu mig sem "Eign ríkisspítalanna" eða hvað þar nú stendur. Ég háttaði ofan í rúm og í því rúmi var mér rúllað upp á skurðstofu. Horfði upp í ljósin í loftinu, eins og maður sér í bíómyndum. Fékk græna hettu og fór að hugsa hvernig hárið á mér liti út eftir hana! .. Well, á skurðstofunni færði ég mig yfir á uppskurðarborðið. Heit teppi voru lögð yfir mig, voða kósý. Nál var sett í handarbakið, mér var gefið súrefni og síðan var svæfingin sett af stað. Það var mjög óþægilegt þegar svæfingarlyfið rann eftir æðunum. (Ég er svo bekvem). Fullt af fólki í grænum fötum snérist í kringum mig.

Næsta sem ég man, var að ég vaknaði á öðrum stað, komin aftur í rúmið. Ég fann mikið til í hálsinum og var ringluð. Önnur almennileg hjúkka kom og bauðst til að gefa mér verkjastillandi, ég var búin að segja já áður en hún kláraði setninguna. Ég held ég hafi fengið morfín, því að eftir að lyfir fór að virka, fannst mér alveg óþarfi að liggja þarna. Ég hlyti að vera undantekning frá reglunni: Mér var gjörsamlega batnað!

Ég dormaði þarna á vöknun til hádegis og hlustaði á masið í starfsfólkinu, verið var að plana helgarferð og uppskriftir ræddar. Munaði engu að ég væri farin að skipta mér af fyrirkomulaginu þar sem skipulag skemmtiferða og samkoma eru mínar ær og kýr!  ´

Mér var rúllað aftur niður á stofuna mína á 4A og þar dormaði ég á milli þess sem ég hlustaði á útvarp. Læknirinn kom og útskýrði hvað var gert; kirtlarnir höfðu verið ljótir með djúpum skorum og býsna fastir. Einhverjar komplikasjónir höfðu verið með æð vinstra megin í hálsinum og þurfti að setja saum til að loka fyrir. Nú, svo á ég að bryðja parkódín og vóstar = voltaren í 10 daga aðeins! .. Er akkúrat á svoleiðis skammti núna. Tryggvi sótti mig svo um fjögurleytið og þegar ég kom heim beið blómvöndur og "welcome home card" .. knúsin!

Mamma átti afmæli í dag og hringdi ég í hana frá spítalanum, en hún var svaka ánægð að fá hringingu og átti ekki von á því. Röddin er ekki sterk og ég verð þreytt að tala. Svo ég blogga bara.  Fjölskyldan hittist hjá henni seinni partinn og hélt smá afmælisveislu. 

Mikið erum við heppin, á Íslandi,  að eiga svona flotta spítala og hæft og elskulegt starfsfólk.

Takk fyrir það og ykkur.

 

Ljósaskifti eða ljósaskipti .. skiptir það máli?

Falleg er myndin, og næstum jafn óraunveruleg og ástandið er orðið hér í samfélaginu okkar. Ég tel að vísu að þarna eigi að standa ljósaskipti en ekki ljósaskifti eins og stendur í frétt Mbl.is

Ég bið bloggvini og vinkonur forláts á því hversu léleg ég hef verið undanfarið að "kíkja í heimsókn" ..

Stend í miklum önnum, að klára mín verkefni fyrir skólann, fram í tímann, því ég er að fara í hálskirtlatöku í fyrramálið og ætti að geta verið með "beina lýsingu" í næstu viku af áætluðum miklum kvölum mínum!  .. þar sem ég mun verða frá vinnu í viku.

Ég er voðaleg hæna (chicken) þegar kemur að svona löguðu. Kvíði meira að segja svolítið mikið fyrir.

Knús, knús  Wish me luck!  

Ljósasýning á himni